فرازی از وصیت نامه امام (1)
فرازی از وصیت نامه امام (1)
من با جرأت مدعى هستم كه ملت ايران و توده ميليونى آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول اللَّه- صلى اللَّه عليه و آله- و كوفه و عراق در عهد اميرالمؤمنين و حسين بن على- صلوات اللَّه و سلامه عليهما- مىباشند. آن حجاز كه در عهد رسول اللَّه- صلى اللَّه عليه و آله- مسلمانان نيز اطاعت از ايشان نمىكردند و با بهانههايى به جبهه نمىرفتند، كه خداوند تعالى در سوره «توبه» با آياتى آنها را توبيخ فرموده و وعده عذاب داده است. و آنقدر به ايشان دروغ بستند كه به حسب نقل، در منبر به آنان نفرين فرمودند. و آن اهل عراق و كوفه كه با اميرالمؤمنين آنقدر بدرفتارى كردند و از اطاعتش سر باز زدند كه شكايات آن حضرت از آنان در كتب نقل و تاريخ معروف است. و آن مسلمانان عراق و كوفه كه با سيدالشهدا- عليه السلام- آن شد كه شد. و آنان كه در شهادت دستْ آلوده نكردند، يا گريختند از معركه و يا نشستند تا آن جنايت تاريخ واقع شد. ... در صورتى كه [مردم ما ] نه در محضر مبارك رسول اكرم- صلى اللَّه عليه و آله و سلم- هستند، و نه در محضر امام معصوم- صلوات اللَّه عليه. و انگيزه آنان ايمان و اطمينان به غيب است. و اين رمز موفقيت و پيروزى در ابعاد مختلف است. و اسلام بايد افتخار كند كه چنين فرزندانى تربيت نموده، و ما همه مفتخريم كه در چنين عصرى و در پيشگاه چنين ملتى مىباشيم
منبع:
صحيفه امام
جلد 21،
صفحه : 411
حال بیاییم این فراز را بر روایات عرضه کنیم!
قال رسول الله صلى الله عليه و سلم: أي الخلق أعجب إليكم إيمانا؟ قالوا: الملائكة، قال و ما لهم لا يؤمنون و هم عند ربهم؟ قالوا: فالنبيون قال و ما لهم لا يؤمنون و الوحي ينزل عليهم؟
قالوا: فنحن قال: و ما لكم لا تؤمنون و أنا بين أظهركم؟ قال: فقال رسول الله صلى الله عليه و سلم: إن أعجب الخلق إليّ إيمانا لقوم يكونون بعدكم يجدون صحفا فيها كتاب يؤمنون بما فيها.
پیامبر از اصحاب سوال فرمود :
كداميك از مؤمنان ايمانشان شگفتانگيزتر است؟
گفتند: فرشتگان، فرمود: چه جاى تعجب كه آنها ايمان بياورند؟ آنها در جوار قرب خداوندند
گفتند: پس انبياء، فرمود: با اينكه وحى بر آنها نازل مىشود چگونه ايمان نياورند؟
گفتند: پس خود ما! فرمود: چه جاى تعجب كه شما ايمان بياوريد در حالى كه من در ميان شما هستم؟
(اينجا بود كه همه ساكت ماندند و پيامبر فرمود:)
ولى از همه اعجابانگيزتر قومى هستند كه بعد از شما مىآيند و تنها اوراقى را در برابر خود مىبينند و به آنچه در آن است ايمان مىآورند".
منبع :
میزان الحکمه
جلد 1
صفحه :404
و تفسیر نمونه
جلد 23،
صفحه :317