˙•▪●  منبرک  ●▪•˙

توجه : این متون در برگه های " ابر و باد" یا "تذهیب" متناسب برای ایام ارتحال آیت الله مروارید یعنی 19 شعبان  یا 14 مهر جهت نصب در مسجد ،  پايگاه بسيج ، دانشگاه ، اداره و يا ... می باشد

اعتمادی عجیب !

 شب اول ماه شوال با اخوی (آیت الله مروارید) به مسجد گوهر شاد رفتیم . . . به ایشان گفتند :آیت الله العظمی بروجردی به همراه آیت الله حاج شیخ علی اکبر نوغانی در ایوان مقصوره منتظر شما هستند.  با هم نزد آیت الله بروجردی رفتیم . مردم در محضر ایشان منتظر ثبوت رویت هلال ماه شوال برای معظم له بودند.آیت الله بروجردی از اخوی پرسیدند : شما ماه را دیده اید؟ اخوی پاسخ دادند : بله!!! آیت الله بروجردی بی درنگ و بدون سوال از محل ، زاویه و کیفیت رویت(که در این موارد معمول است) رو به مردم فرمودند : الحمدلله،فردا عید است!!!  مردم نیز با خوشحالی صلوات فرستادند.

آیت الله العظمی سیستانی دست ایشان را بوسید

 آیت الله مروارید در آخرین سفر زیارت عتبات عالیات در سال 1377 شمسی به همراه چند تن از نزدیکان برای دیدار با آیت الله سیستانی به منزل ایشان رفتند.

با ورود آیت الله مروارید،آیت الله سیستانی برای استقبال ایشان به صحن حیاط آمدند و بعد از عرض سلام دستِ  آیت الله مروارید را بوسیدند و خودشان به جای یکی از جوانها زیر بغل ایشان را گرفتند.

آیت الله مروارید که در آن ایام چشمشان نمی دید پرسیدند: ایشان کیست؟

آیت الله سیستانی خود پاسخ دادند: منم علی!!!

نقل از حجه الاسلام و المسلمین حاج شیخ حسین تقوی بجنوردی

سند: آیت الله  مروارید!

مرحوم آیت‌الله مروارید دعای كوتاهی را در محضر رهبر معظم انقلاب مطرح نمودند.

بنده فرصت را مغتنم شمردم و آن را یادداشت كردم. سپس به مرحوم آقا عرض كردم: مأخذش را هم بفرمایید بنویسم!

رهبر انقلاب بلافاصله فرمودند:

 "ایشان خودشان سند هستند؛بنویسید سند :  آیت الله مروارید ! "

حجت‌الإسلام و المسلمین راشد یزدی در سخنرانی مراسم هفتم مرحوم آقا

چه عرض کنم

در برابر پرسش‏هایی که پاسخ آن کمتر از یقین بود به راحتی کلمه " نمی‌دانم " یا " چه عرض کنم " را بر زبان می‏آوردند و اگر پرسش کننده اصرار می‏کرد با تاکید بر " شاید "   و  "  محتمل است " و با کمال احتیاط   نظر خویش را مطرح می‏کردند

تذکر غیر مستقیم

به شدت از عیب جویی برکنار بود. یکی از تجار متدین که سالیانی ایشان را برای نماز صبح به مسجد می برد، روزی از شخصی گله کرده بود. حضرت آیت الله مروارید برای او خاطره ای نقل کرد که در نوجوانی از ظلمی که یکی از ارحام به او و خانواده شان کرده بود ، نزد استاد و مربی خویش حاج شیخ حسنعلی نخودکی گلایه کرده بود. استاد ایشان فرموده بود: «پدر شما بیست و پنج سال با من رفیق بود و در این مدت حرف احدی را از او نشنیدم، شما  هم برای خدا این ها را اظهار نکن » .  بدین ترتیب آیت الله مروارید با  نقل  این سخن استاد، که خود تا آخر عمر به بهترین صورت بدان عمل کرد، به دوست متدین خود تذکر داد.

پرداخت اجاره بها

یکی از فضلا و روحانیون مشهد نقل کردند : اوایلی که به مشهد منتقل شدم با کسی آشنا نبودم و در منطقه ای خانه ای اجاره کردم . آن زمان شرایط مالی مناسبی نداشتم . روزی که برای پرداخت اجاره ماهانه نزد صاحب خانه رفتم با کمال تعجب صاحب خانه ام گفت : شخصی اجاره شما را تا یکسال پرداخت کرده است و من که حیران مانده بودم ،پرسیدم چه کسی ؟ و او گفت : فرمودند : نام ایشان را فاش نکنم .مدت ها بعد فهمیدم آن شخص آیت الله مروارید بوده است

كاري كه از دست من بر مي‌آيد

درب خانة حاج آقا به روي مردم باز بود و اقشار گوناگون، براي عرض حاجت خويش نزد ايشان مي‌رسيدند.

گاهي كسي مي‌آمد و مي‌گفت براي خانه‌اش آهن نياز دارد. حاج آقا براي يكي از آهن فروشان متدين مشهد كه از ارادتمندان به ايشان بود، برگه‌اي مي‌نوشتند كه « اين تعداد شاخه آهن تحويل فلاني شود».

 شخصي مي‌آمد و از مخارج درمانش شكوه مي‌كرد. حاج آقا با رييس يكي از بيمارستانها كه با ايشان آشنايي داشت، تماس مي‌گرفتند و سفارش آن شخص را مي‌كردند.

ميعاد ارباب معرفت

نماز جماعت حاج آقا از مسجد گوهرشاد و مدرسة ميرزا جعفر تا مسجد ملا هاشم و پس از آن مسجد ملاحيدر، به ویژه نماز صبح، از دیر باز مورد استقبال مجاوران و زائران و محل اجتماع فضلا و علما بوده است.

بارها بزرگاني همچون آيت‌الله ميرزا جواد آقاي تهراني، آيت‌الله شهيد مطهري و حجت الاسلام و المسلمين شهيد هاشمي نژاد در نماز جماعت ايشان حاضر مي‌شدند.    

سردار سرافراز اسلام شهيد صياد شيرازي به يكي از نزديكان خود گفته بود: من هر وقت كه به مشهد مي آيم، اول به زيارت حضرت رضا عليه السلام مشرف مي‌شوم و بعد از آن مقيدم كه براي نماز به  ملاحيدر بيايم و پشت سر آيت‌الله مرواريد نماز بخوانم

حلالم کنید

ایشان بارها به فرزندان یا نوه هایشان که ایشان را در ماه‌های آخر عمر، برای نشستن و برخاستن و یا وضو گرفتن کمک می‌کردند می‌فرمودند: برای شما زحمت شد. إن شاء الله مرا می‌بخشید حلالم کنید!

وای از این همه غفلت

دیدن پیرمردی 90 و چند ساله که نمی‌تواند به تنهایی راه برود و چشم هایش نیز قدرت دیدن ندارد اما اول صبح به مسجد آمده تا در نماز جماعت شرکت کند صحنه عبرت آموزی برای جوانانی مانند من بود که اطراف او جمع شده بودیم و به او که دلش را به دیگری سپرده بود نگاه می‌کردیم و به یاد نمازهای صبح قضاشده خودمان می‌افتادیم و تأسف از این همه غفلتی که داریم.

شور راز و نیاز

به نوافل تأکید بسیار می ورزید، چندان که در سالهای پایانی حیات نورانی خویش نیمه شب بارها از مقدار فاصله تا اذان صبح می پرسید، تا مبادا وقت فضیلت مناجات و نماز شب از دست برود.

چه کرامتی از این بالاتر ؟

شخصی از آیت الله مروارید پرسید : شما این همه مدت که در جوار حضرت رضا علیه السلام بوده اید کرامتی هم از حضرت رضا علیه السلام  دیده اید که برای ما نقل کنید ؟ ایشان بلافاصله فرمودند : چه کرامتی از این بالاتر که من هر چه  دارم ، از حضرت رضا دارم !...

برکت حرم

از حاج آقا پرسیده بودند :

 این فرزندان صالح به واسطه چه چیزی نصیب  شما  شده است  ؟ فرموده  بودند : از برکت حرم رفتن صبحهاست ...

چشمان اشک آلود

از دعا و مناجات لذت می برد. زیارت عاشورای هر روز ایشان زبانزد عام و خاص است، و چشمان اشک آلودش خاطرة همیشة کسانی است که در این اواخر به دلیل نابینایی آن عزیز، این زیارت را برایشان می خواندند. به ادعیه و اذکار، چه روزانه و چه مربوط به زمان های خاص، تأکید بسیار داشت. دائم الذکر بود و گاهی برای کتمان این حالت، خیلی عادی با دست، دهانِ ذاکر خود را می پوشاند.

این را برای مردم بخوان

یکی از فضلای اهل منبر نقل می کرد: یک روز حاج آقا با من تماس گرفتند و فرمودند : بیا کارت دارم . وقتی رفتم فرمودند : یکی از کتب حدیثی مشهور را بیاورند . وقتی کتاب را آوردند ، حدیثی را از آن کتاب خواندند که :

« ابو بصير گويد خدمت ام حميده رفتم كه او را در مرگ امام صادق تسليت دهم گريست و از گريه‏اش گريستم و پس از آن فرمود اى ابا محمد اگر امام صادق را وقت مرگ مى‏ديدى شگفتى ديده بودى، دو ديده‏اش را گشود و فرمود همه خويشانم را گردم جمع كنيد و كسى نماند كه او را جمع نكرديم گفت به آنها نگاهى كرد و فرمود : براستى به شفاعت ما نمی رسد كسى كه نماز را سبك شمارد »  حاج آقا فرمودند : می خواهم این  روایت را در مسجد برای مردم بخوانی !

تشرف روزانه

حاج آقا در سالهایی که منزلشان در مجاورت حرم مطهر ( در بند علی خان ) بود ، روزی دو مرتبه به حرم مشرف می شدند و در سالهای آخر عمر که فاصله منزل تا حرم کمی بیشتر شد  و از طرفی دچار کهولت  سن  شده  بودند  ، هرروز حد اقل یک مرتبه به حرم مشرف می شدند

دعا برای فرزندان

یکبار حاج آقا به من فرمودند :

« من در هر سجده ای به یاد شما (فرزندان و نوه ها ) هستم » .

پس از آن هرگاه که خطری از زندگیم رفع می شود و یا گشایشی در کارم پدید می آید ، یاد آن سخن می افتم .

قصه های قرآنی

آن وقتها که حاج آقا هنوز خیلی کهنسال نبودند ، برای من و چند نفر دیگر از نوه هایشان قبل از خواب از روی کتاب قصه های قرآن ، قصه می خواندند .هنوز، بسیاری از آن  قصه ها را به یاد دارم

پیام مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه ای در پی ارتحال حضرت آیت الله مروارید

بسم الله الرحمن الرحیم

درگذشت عالم ربانی و عبد صالح آیت الله آقای حاج میرزا حسنعلی مروارید (طاب ثراه) را به حضرت بقیة الله ارواحنا فداه و نیز به علمای اعلام و حوزه علمیه و عموم مردم متدین و وفادار مشهد مقدس و به ویژه به فرزندان مكرم و معزز و دیگر افراد خاندان محترم ایشان صمیمانه تسلیت عرض می كنم.

این عالم جلیل القدر عمر پر بركت خود را یكسره با پرهیزگاری و صلاح و سداد گذرانیدند و در طول سالیان متمادی با رفتار و منش علمی و عملی خویش چهره ای نورانی و فراموش نشدنی از خود در خاطره همه كسانی كه با ایشان آشنا بودند، باقی گذاشتند.

از خداوند متعال علو درجات و رحمت و مغفرت واسعه برای ایشان و اجر جزیل و توفیق برای بازماندگانشان مسألت می كنم.

سید علی خامنه ای

پیام حضرت آیت الله العظمی سیستانی  در پی ارتحال حضرت آیت الله مروارید

بسم الله الرحمن الرحیم

مِنَ الْمُؤْمِنينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى‏ نَحْبَهُ

خبر ناگوار رحلت حضرت آیه الله حاج شیخ حسنعلی مروارید ( طاب ثراه ) موجب تالم و تاثر فراوان گردید.معظم له که عمر شریفشان را در ترویج دین مبین و دفاع از حریم مذهب اهل بیت عصمت و طهارت و خدمت به مومنین صرف نمودند ، یکی از مصادیق برجسته ی علمای ربانی و خدمتگزارانِ نمونه ی دین و مذهب بودند.ضایعه ی فقدان آن بزرگوار را به پیشگاه حضرت ولی عصر ارواحنا فداه و اساتید و طلاب حوزه ی علمیه ی مشهد مقدس و به عموم مردم شریف خراسان و بستگان محترم آن مرحوم ، به خصوص جناب مستطاب حجه الاسلام و المسلمین حاج شیخ مهدی مروارید و آقایان اخوانشان دامت تاییداتهم تسلیت و تعزیت عرض نموده ، و از درگاه حضرت احدیت جَلَّت آلاه برای آن فقید سعید علو درجات ، و برای بازماندگان صبر جمیل و اجر جزیل مسالت دارم ، و انّالله و انا الیه راجعون .

       علی الحسینی السیستانی