( به بهانه يكشنبه ي ماه ذي القعده )

از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم روايت شده است كه در روز يكشنبه ماه ذى القعده فرمود: مردم كداميك از شما مىخواهيد توبه كنيد؟ راوى مىگويد: گفتيم: رسول خدا همه ما مىخواهيم توبه كنيم. حضرت فرمودند: غسل كرده، وضو گرفته و چهار ركعت نماز بجا آوريد. در هر ركعت يك بار «فاتحة الكتاب»، سه بار«قل هو اللّه احد»و يك بار «معوذتين» (قل اعوذ برب الناسوقل اعوذ برب الفلق)بخوانيد.

آنگاه هفتاد بار استغفار نموده و در پايان«لا حول و لا قوّة إلا باللّه»

بگوييد. سپس بگوييد:«يا عزيز يا غفّار اغفر لي ذنوبي و ذنوب جميع المؤمنين و المؤمنات فإنّه لا يغفر الذّنوب إلا أنت»

(اى عزيز اى بخشاينده گناهان من و گناهان تمام مردان و زنان مؤمن را ببخش كه جز تو كسى گناهان را نمىبخشد).

آنگاه فرمود: بندهاى از امت من چنين عملى را انجام نمىدهد، مگر اين كه از آسمان به او ندا مىرسد: بنده خدا عمل را از نو شروع كن كه توبه تو قبول، و گناهانت بخشيده شد. فرشته ديگر از زير عرش ندا مىكند: اى بنده مبارك باد بر تو و بر خانواده و خاندانت. منادى ديگرى صدا مىزند: در روز قيامت، دشمنانت را از تو راضى

مىنمايند. فرشته ديگرى ندا مىكند: اى بنده با ايمان از دنيا مىروى. دينت از تو گرفته نشده و قبر تو وسيع و نورانى خواهد شد. منادى ديگرى صدا مىزند: پدر و مادرت راضى مىشوند، گرچه خشمگين باشند، پدر و مادر، تو و خاندانت بخشيده شده و در دنيا و آخرت خوش رزق خواهى بود. جبرئيل ندا مىكند: من با فرشته مرگ پيش تو آمده و به او دستور مىدهم كه با تو خوش رفتار بوده، بخاطر مرگ آسيبى به تو نرسانيده و بنرمى روح را از بدنت خارج نمايد.

منبع :

المراقبات صفحه  :  369