(به بهانه شهادت امام جواد عليه السلام)

وَ قَالَ الامام الجواد عليه السلام:
مَنْ أَصْغَى إِلَى نَاطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ كَانَ
النَّاطِقُ عَنِ اللَّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللَّهَ وَ إِنْ كَانَ النَّاطِقُ يَنْطِقُ
عَنْ لِسَانِ إِبْلِيسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلِيسَ.
امام جواد «عليه السلام»مي فرمايند :
هر كس به سخن سخنرانى
گوش دهد، او را پرستش كرده است. پس اگر او از خدا سخن بگويد خدا را پرستيده است، و
اگر از زبان ابليس سخن بگويد ابليس را عبادت كرده است. [تحف
العقول، صفحه: 456]
يكي از مهمترين مصاديق گوش دادن به سخن ابليس ، گوش
دادن به خواننده و موسيقي و غناست كه از گناهان كبيره و بسيار بسيار بزرگ است كه پيامبر مكرم اسلام نيز در مذمت گوش دادن به غنا مي فرمايند:
الْغِنَاءُ رُقْيَةُ الزِّنَى؛ غنا،
طلسم زناست [مستدرك الوسائل ؛ جلد13 ؛ صفحه 214؛حديث
15154]
داستانك:
فردی به نام هارون بن مسلم از مسعود بن زیاد
روایت نموده است که گفت: من در نزد امام صادق (علیه السلام) بودم؛ شخصی وارد شد و به حضرت گفت:
پدر و مادرم فدای تو، در همسایگی ما اشخاصی زندگی میکنند که کنیزان آوازه خوان دارند،
و اغلب در خانه شان بساط ساز و آواز برپاست. دستشویی
خانهی ما نیز طوری قرار گرفته که صدای ساز و
آواز آنها به گوش میرسد و چه بسیار میشود که من نشستن
در دستشویی را طول میدهم تا آواز آنها را بشنوم. این
عمل (از نظر شرعی) چه طور است؟
حضرت فرمود: این کار را مکن.
عرض کرد: به خدا قسم من هرگز به سراغ آنها نرفتهام و نمیروم، بلکه
فقط صدای ایشان را میشنوم!
حضرت فرمود: مگر کلام خدا را نشنیدهای که میفرماید: «ان
السمع و البصر و الفؤاد کل اولئک کان عنه مسئولاً»
یعنی همهی شما روزی دربارهی گوش و چشم و دل خود مورد
بازخواست قرار خواهید گرفت و نسبت به آنچه شنیدهاید و دیدهاید و یا نسبت به آن
دل بستهاید باید حساب پس دهید!
آن فرد گفت: به خدا سوگند مثل این که تاکنون این آیه را
از کتاب خدا نشنیده بودم نه از عجم و نه از عرب.
به حضرت گفت انشاء الله من دیگر چنین عملی را تکرار نمیکنم
و نسبت به گذشته هم استغفار میکنم.
امام فرمود: این کافی نیست برخیز و غسل کن و هر چه قدر
میتوانی نماز بخوان چون تاکنون به گناه بزرگی اشتغال داشتهای و اگر با همین حال
و بدون توبه ميمردی وضع بسیار بدی داشتی.
خدا را شکر میکنم که متوجه شدی و از او درخواست میکنم که از
هر بدی که از تو دیده صرف نظر کند. آری! خداوند فقط از کارهای زشت و قبیح کراهت
دارد. پس تو نیز کارهای زشت و گناهان را برای اهلش بگذار چون هر چیزی در این
عالم اهلی دارد. [وسائل الشيعة ؛ جلد 3 ؛ صفحه 331 ]
